Programowo nie zajmujemy się wielką polityką, ale wydarzenie polityczne uznane za największe w ciągu wielu ostatnich miesięcy w Poznaniu interesuje  nas ze zwykłej, obywatelskiej perspektywy. Nic nam jako lokalnemu stowarzyszeniu do tego, kogo PO przyjmuje w swoje szeregi, czy to jest Ali Baba, Ojciec Dyrektor czy też Doda-Elektroda. Kiedy jednak chodzi o prezydenta miasta naszego, czyli w obszarze władzy publicznej miejską osobistość nr 1 ponad podziałami, rzecz traci swój wąski, wewnątrzpartyjny charakter i wolno każdemu obywatelowi bez zarzutu wścibiania nochala w nie swoje sprawy zabrać głos.

Są oznaki, że ta zaskakująca i efekciarska akcesja jest rezultatem słabości obu stron, prezydenta i PO, poczucia zagrożenia w planach i ambicjach wyborczych, a przynajmniej niepewności. Prezydent najwyraźniej nie wierzy już tak mocno, że może wygrać wybory solo, bez PO i wbrew PO. Liderzy PO zwątpili cokolwiek w swoje możliwości mobilizacji elektoratu na rzecz alternatywnego wobec prezydenta kandydata. Choć to niby sprzeczne, może wskazywać, że skądś wiadome się stało, iż jakaś inna możliwość wisieć może w powietrzu jako realna, zagrażająca obu stronom. Jaka? Pewnie góra PO wie…

Czyli kalkulacja jest taka, że głosy planowane niby przez elektorat do oddania na prezydenta i osobno kandydata PO, zsumują się, kiedy będzie to jedna i ta sama osoba, i dlatego ma nie być mocnych rywali. Może tak, może nie…. Lektura forów internetowych wszystkich poznańskich mediów w zakresie tego tematu mogłaby prowadzić do wniosku, że raczej nie. Że głosy odpłyną, w dużej części głosy tych, którzy chcieli kandydata PO, ale nie będącego Grobelnym Ryszardem, z zawodu prezydentem Poznania, póki co.

Druga rzecz, oprócz nieśmiałych przypuszczeń o badaniach opinii, które dyskretnie zostały przeprowadzone, to dość jednoznaczne sygnały o tym, że wyniki oddolnych wyborów w partii panującej mogły nie wszystkich zadowalać. A zwłaszcza zwolenników Ryszarda G. I wisiała też groźba sukcesu Rafała Grupińskiego albo Filipa Kaczmarka jako kandydatów na tutejszych, POwskich oberszefów, jakby z zewnątrz. Akces niedzielny zagrożenie osłabił. Ale też najpewniej część liderów zdrzaźnił, doły także, bo nie po to głosowali na inną opcję w kołach terenowych, żeby teraz odgórnie wychodzić na dudków. Wystrychniętych.

Najważniejsze pytanie, co będzie dalej… Autorytety i media już przyklepują prezydentowi kolejną, czwartą kadencję na sto pięć procent. I jeszcze pół. W interesie społecznym nie należy dementować tej propagandy sukcesu, przypominającej trochę, także w licznych innych przejawach, czasy innej propagandy sukcesu… Niech się póki co, nacieszą... Jedna owczarnia i jeden pasterz. Jest o wiele prościej, bo koń jaki jest, każdy widzi. Itd., itp.

Więcej zdjęć w galerii  

• dyskusja w TVP 3 z udziałem poznańskich radnych na temat "transferu dnia." (LINK)