Sprawy społeczne - materiały |
Kacper Pobłocki |
poniedziałek, 13 czerwca 2011 |
Jak twierdzi James Holston, profesor antropologii na Uniwersytecie Kalifornijskim, zachodnia demokracja jest „zmęczona”, a najciekawsze rozwiązania dotyczące problemów miast powstają w krajach tzw. „globalnego Południa”. To nie przypadek, iż właśnie miasta, w których kwestia społeczna jest ściśle powiązana z kwestią miejską, stanowią w tej chwili czołówkę miejskich innowacji społecznych Jak powiedział Enrique Peñalosa, liberalny polityk i burmistrz Bogoty w latach 1998-2001: „miasto może w znaczący sposób wpłynąć na poziom szczęścia ludzi. A równość i szczęście są ze sobą ściśle powiązane. Jedną z największych przeszkód do szczęścia jest poczucie, że jest się gorszym od innych”. Peñalosa był jednym z tych, którzy pokazali, iż rozwój gospodarczy może iść w parze ze sprawiedliwością społeczną i dzięki takiej polityce Bogota jest w tej chwili uznawana za jednego z najważniejszych „innowatorów społecznych” na świecie. Pod wieloma względami obecny kryzys, w jakim znajdują się gospodarki i miasta Zachodu, jest pokłosiem coraz to większego rozwarstwienia społecznego, jakie można zaobserwować w miastach amerykańskich i zachodnioeuropejskich od lat 60. ubiegłego wieku. W Polsce o rozwoju miasta wciąż myśli się, kopiując nieefektowne rozwiązania z Zachodu, w kategoriach „miasta przedsiębiorczego”, działającego niczym firma, której nadrzędnym celem jest wypracowanie zysków. Wiele z obecnych problemów polskich miast, takich jak dominacja transportu samochodowego, nadmierne zadłużenie spowodowane „gigantomanią” inwestycyjną, upadające śródmieścia miast, czy rewitalizacja, która niczym nie różni się od dzikiej gentryfikacji, ucieczka na przedmieścia – można zrozumieć jako efekt anty-społecznej polityki miejskiej. Dlatego w tym zespole roboczym chcielibyśmy skupić się na związku między obecnym kryzysem miast i miejskości, a procesami pogłębiających się rozwarstwień społecznych. Chcielibyśmy pracować dwutorowo: z jednej strony wypracować ogólną diagnozę problemu miejskiego jako problemu społecznego, a z drugiej przeanalizować wybrane przypadki z ostatnich miesięcy ilustrujące ten szerszy problem, takie jak próby „rozwiązania” problemu biedy w mieście poprzez budowę osiedli kontenerowych, próby podniesienia opłat za żłobki, obcinania wydatków na edukację, czy problemy lokatorów i eksmisji. Jednocześnie pragniemy przygotować podwaliny do działań w w/w kwestiach na arenie ogólnopolskiej. Na przykład, zespół spróbuje poszukać odpowiedzi na pytania - a przynajmniej ustosunkować się do nich - którymi których używają zwolennicy budowanie osiedli kontenerowych: 1. Jak długo ma trwać praca socjalna z trudnymi lokatorami? 2. Czy po zakończeniu programu będzie można go podsumować i stwierdzić jego efekty? 3. Czy ktoś odważy się wskazać, że konkretne osoby jednak w niczym się nie zmieniły? (nawet zagorzali przeciwnicy kontenerów nie zakładają 100% skuteczności) 4. Co zrobić z osobami, które pomimo wdrożenia i przeprowadzenia programu nie zmienią siebie i swojego postępowania? 5. Czy nadal mają mieszkać tam gdzie teraz, czy będzie należało je przenieść? 6. Jesli tak, to gdzie? 7. Kto wytłumaczy tym, którzy płacą i nie powodują kłopotów, że na kolejne lata obejmujemy dodatkową ochroną tych, którzy nie płacą i dewastują mieszkania? Polecamy następujące materiały: Film dokumentalny Bogota Change (LINK) O kryzysie ekonomicznym/miejskim i nierównościach społecznych: David Harvey, Za katastrofę obwinia się ofiary (LINK) oraz animowany skrót wykładu na ten temat (LINK) James Holston, “Obywatelstwo zbuntowanych” (LINK) Wiktor Marzec, Polityka dla miast, miasta dla polityki. O możliwości (i konieczności) radykalnej polityki miejskiej (LINK) Odnośnie kwestii lokatorskich i mieszkaniowych: Piotr Ciszewski, Warszawa – strefa łamania praw lokatorów (LINK) Joanna Erbel, Zła polityka mieszkaniowa zabija partycypację (LINK) Odnośnie osiedli kontenerowych: Katarzyna Czarnota, Sebastian Mikołajczak, Kontenery: polityka wykluczenia (LINK) Przemysław Pluciński rozmawia z Prof. Zbigniewem Galorem, socjologiem, który od lat prowadzi badania nad biedą w Poznaniu (LINK) Agnieszka Ziółkowska o problemie poznańskich kontenerów, Palec anarchisty wskazuje na europejskie standardy (LINK) Na temat edukacji i innych usług miejskich: Aleksandra Sołtysiak, Psycholog w szkole to nie "widzimisię" (LINK)
Dodaj do...
Poleć znajomemu
Komentarze (0)Zapisz się do kanału RRS tego komentarzaPokaż/Ukryj Komentarze Napisz komentarz |
Poprawiony: piątek, 17 czerwca 2011 16:02 |